Konflik serologiczny. Profilaktyka konfliktu serologicznego

Profilaktyka konfliktu serologicznego

      

Temat „profilaktyka konfliktu serologicznego” jest niezwykle istotny, ponieważ konflikt serologiczny może wystąpić w razie niezgodności antygenu D między matką  a płodem.

     

Choroba, u której podłoża leży reakcja immunologiczna pomiędzy przeciwciałami klasy IgG, wytwarzanymi przez matkę a antygenami krwinek płodu. Występuje ona w przypadku, gdy matka z układem antygenów krwi Rh (-) uczulona na antygen D, rodzi  dziecko, które posiada grupę krwi Rh(+).

Konflikt serologiczny pojawia się w momencie, gdy po raz pierwszy niewielka ilość krwi dziecka dostaje się do krwiobiegu matki. Zazwyczaj ma to miejsce dopiero w momencie porodu, gdyż krew dziecka i matki w czasie ciąży nie miesza się dzięki występowaniu między nimi bariery łożyskowej. Po przedostaniu się krwinek Rh(+) do krwiobiegu matki jej organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała (typu IgM i IgG), przeciw antygenowi D obecnemu na erytrocytach.

Przeciwciała IgG mają zdolność przenikania bariery łożyskowej, w następnych ciążach. W przypadku płodu Rh(+) przeciwciała IgG matki niszczą jego erytrocyty powodując głęboką  niedokrwistość. Powoduje to zahamowanie rozwoju płodu. Może doprowadzić do jego obumarcia a następnie poronienia.

Profilaktyka konfliktu serologicznego

Każda ciężarna przed 12 tygodniem ciąży powinna mieć oznaczony poziom przeciwciał przeciwerytrocytarnych powodujących konflikt serologiczny, a także oznaczoną grupę krwi i czynnik Rh.

Badanie na odczyn Coombsa wykonuje się u kobiet z Rh(-) w 28, 32 oraz 36 tygodniu ciąży.

—

Profilaktyka polega na podaniu immunoglobuliny anty-D, podczas pierwszego kontaktu kobiety Rh-ujemnej z antygenem D, podczas porodu pierwszego Rh-dodatniego dziecka.

Podanie immunoglobuliny anty-D (IgG) blokuje wytwarzanie własnych przeciwciał anty-D. Dodatkowo podana immunoglobulina anty-D wiąże się  z płodowymi krwinkami i przyspiesza ich eliminację  z krążenia matczynego, zanim spowoduje wytwarzanie przeciwciał.

Profilaktyka konfliktu serologicznego

—300 mg immunoglobuliny anty-D podaje się domięśniowo w ciągu pierwszych 48 h po porodzie.

Ta dawka chroni matkę przed 20-30 ml Rh-dodatniej krwi płodu.

Stosowanie profilaktyki w czasie trwającej ciąży ( po amniopunkcji, biopsji kosmówkowej, krwawienia  z powodu poronienia zagrażającego) to podanie standardowej dawki immunoglobuliny co 12 tygodni.

  

Temat niezwykle trudny,ale czesto dostaje wiadomości z zapytaniem o konflik serologiczny, mam nadzieję,ze trochę rozjaśniłam.

                                                                         (fot. www.edziecko.pl

Kim tak właściwie jest położnica?

  Położnica to kobieta, która urodziła dziecko.  Jest  to kobieta w okresie połogu. Połogiem nazywamy  ten okres po porodzie, w czasie którego w organizmie kobiety następuje cofanie się zmian powstałych podczas ciąży i porodu. Połóg rozpoczyna się z  chwilą porodu łożyska. Procesy odnowy i gojenia trwają 6-8 tygodni. Z procesami tymi nierozerwalnie związane są dwa dalsze: rozpoczyna się czynność gruczołu piersiowego oraz powraca czynność jajników. Połóg zatem charakteryzują cztery jednocześnie przebiegające procesy :

• Cofanie się zmian ciążowych  i porodowych.
• Gojenie się ran porodowych.
• Rozpoczęcie się i utrzymywanie laktacji.
• Ponowne podjęcie czynnośći przez jajniki.

Położna środowiskowo-rodzinna sprawuje opiekę nad położnicą i noworodkiem podczas wizyt patronażowych.

   Pierwsza wizyta patronażowa powinna składać się z  niżej wymienionych elementów:

I.

1)Przedstawienie swojej osoby i możliwości kontaktu

2)Wywiad

3)Ocena środowiska-Podstawowym zadaniem położnej podczas pierwszej wizyty patronażowej jest zdobycie informacji o porodzie, jego przebiegu, ciąży, długości jej trwania oraz powikłań, które mogłyby mieć wpływa na proces porodu. Informacje zdobywa poprzez rozmowę z położnicą oraz poprzez wgląd w dokumentację medyczną- karty wypisowe ze szpitala.

4)Prowadzenie dokumentacji medycznej- odnotowanie uzyskanych danych w dokumentacji. Położna zapisuje informacje m.in.: o matce, jej wieku, kolejności ciąż, długości trwania tej ciąży, sposobu rozwiązania, o stanie noworodka i jego adaptacji do nowych warunków.

Podczas rozmowy powinna zwrócić uwagę na nastawienie położnicy do nowej sytuacji, formę przekazania przez nią informacji, na to czy akceptuje ona nową rolę rodzica, na jej wiedzę na temat zachodzących zmian w organizmie, a także na stosunek rodziny do położnicy i możliwości uzyskania od nich wsparcia.

II. W następnej części wizyty położna powinna zbadać noworodka,a następnie położnicę.

Badanie położnicy powinno zawierać:

1.Ocenę stanu ogólnego:

-tętno ( powinno być miarowe, napięte i utrzymujące się w granicach od 64 do 80 u/min ),

-ciśnienie tętnicze ( nie powinno przekraczać140/90 mmHg ),

-temperatura ( długo utrzymująca się temperatura może świadczyć o zakażeniu połogowym! ),

2.Ocenę stanu położniczego:

a) sutki

b) brodawki

c) laktacja

Należy zwrócić uwagę, że  duże znaczenie w procesie wydzielania mleka ma przestrzeganie zasad higieny i czystości rąk. Położna powinna zbadać gruczoły piersiowe po wyrażeniu zgody przez położnicę na to badanie. Większość kobiet ma problemy z karmieniem piersią, zwłaszcza w pierwszych dniach po urodzeniu dziecka. Zazwyczaj nie są one poważne. Mają związek z brakiem wprawy i praktyki w karmieniu .

                                                                         (fot. www.kids-portret.livejournal.com)

                                                   

Piękna mama

                                                                            (fot. www.pudelek.pl)

                                                                Będzie synek ?  :)